espiritista

travelogue number 3: singapore

yes, mga kapatid, singapore, the land of singaporeans.

training trip, 4 days, city na hayup sa linis. at hayup din sa boredom.

may reputasyon ang changi bilang isa sa pinakamagagandang airport buong mundo. carpeted ang buong terminal, or at least, lahat ng mga dinaanan namin.

sa pakikipag-usap sa mga singaporeans, nalaman naming tatlo ang dominanteng ethnic groups sa singapore: indians from india, malays from malaysia and indonesia, at chinese from china.

pero dapat may pang-apat na grupo na: mga pinoy ofws! from their pinoy mothers!

nung nasa merlion kami sa tabi ng singapore river, bandang alas otso ng gabi, may mga pinoy na nagkukuwentuhan. malakas din kami mag-usap kaya tingin sila nang tingin. pero dahil feeling sozyal kami at hindi lang promdi pilipins na pers taym nakapunta ng singapore, hindi namin sila pinansin. haay, merlion? how boring can you get??

bumalik kami sa merlion nung bangdang alas onse ng gabi. mas malaking grupo na kami nun kasi last nyt na namin, nagkayayaang maglakad hanggang may kalsada pa.

pagdating namin sa merlion, marami-rami pa ring turista. sa may malayong sulok, may foreigner na caucasian male, at asian girl na nagme make out. siguro 250 pounds si lalaki at 80 pounds naman si babae. parang laruan yung babae sa kandungan ng lalake. alam kong bilib kayo sa aking talento sa paglalarawan ng kalaswaan pero sa pagkakataong ito, kahit ako nalaswaan sa kanila. mantakin nyo yun ha. hindi ko na-take!

sabi nga ng kasama ko, sana pinahiram na muna namin yung card sa hotel room namin. baka kasi walang pambayad ng room. nakagawa pa sana kami ng kawang-gawa.

singapore, oh singapore.

ang hindi ko makakalimutan ay ang pinakain sa aming pepper crab. sabi sa akin, "that's crab steamed and generously sprinkled with pepper". okey, ako naman machong macho ang dating, paminta lang pala e. yakang-yaka yan! pinoy pa?? tatanggi sa spice?? nung lunukin ko ang isang buong laman ng pansipit, aba'y anak ng pating na bading, parang pinalaki ata sa paminta ang alimangong iyon a! naubos ko ang isang kopitang white wine para masunog ang taste buds ko at nang makaligtas sa anghang.

singapore, oh singapore.

ang esplanade na korteng durian. pasosyal pa e. "esplanade" ? sabi nila yun ang pantapat ng singapore sa sydney opera house na nasa sydney harbor, which is supposed to resemble sliced oranges. hah! kung ako ang arkitekto, gagawa ako ng building na korteng higanteng saging. tapos tatawagin ko siyang "the filipino banana."

[haay naalala ko tuloy sina jay ilagan.uy careful, the age is beginning to show!]

posted by dyeproks @ 4:30 AM